Święto wiosny

Pory roku symbolizują różne okresy w życiu człowieka, różne rodzaje literackie i zachowania społeczne.

Wiosna - młodość, liryka, rewolucja

Lato - dojrzałość, epika, realizacja marzeń

Jesień - starość, dramat, rozczarowanie

Zima - śmierć ...

Nadejście wiosny po długiej, zimnej i ciemnej zimie zawsze jest wyczekiwane, a od najdawniejszych czasów na wiosnę topiono Marzannę. Bogini zimy i śmierci, nazywana Marzanną, Morą, Moreną lub po prostu Śmiercichą, była palona lub topiona. W czasach prasłowiańskich dzień ten nazywano Jarym Świętem, czyli witającym wiosnę. Wiązano je z Jarym, bogiem wiosny i płodności, który po utopieniu Marzanny najeżdżał na białym koniu. Po utopieniu Marzanny nie wolno było już dotykać kukły,a w drodze powrotnej do domu potknąć się, upaść i oglądać za siebie. Sprowadzało to bowiem na pechowca nieszczęście, choroby, a nawet śmierć, które zamiast utonąć ze Śmiercichą, wracały wówczas z topiącym.