Elżbieta popełnia samobójstwo. Dlaczego? Przecież miała wszystko: kochającego męża, rodzinę, jako dyrektor firmy farmaceutycznej zarabiała krocie. Ewa, siostra bliźniaczka bardzo przeżywa śmierć Elżbiety. Nie mogąc pogodzić się z decyzją siostry opuszcza Sandomierz zostawiając męża z dziećmi, chorą matkę i jedzie do Warszawy. Tam stopniowo odkrywa, że Elżbieta nie miała idealnego życia. Owszem, finansowo była niezależna, ale jej mąż okazał się brutalnym tyranem.
Świetnie napisana powieść, znakomicie się czyta. Mnie czasami irytowała bohaterka, przede wszystkim swoimi pretensjami do wszystkich w około, że nie pomogli Elce. A gdzie ona sama była przez te wszystkie lata? Czy na pewno nie zauważyła, że siostra jest nieszczęśliwa? Że coś jest nie tak? Łatwiej było żyć w swoim małym światku, niż poświęcić więcej uwagi bliźniaczce, choć ta wysyłała sygnały.
źródło okładki: http://www.proszynski.pl/
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz